"Robak przestał się miotać w agonii. Teraz powoli pełzł naprzód, z każdym metrem rozciągając się na podobieństwo elastycznej liny. Przez tułów giganta przebiegło drżenie i nagle, z ohydnym mlaśnięciem, okaleczony odwłok oderwał się od reszty ciała. Pozostawiając po sobie na posadzce wyraźny ślad gęstego różowawego śluzu, sączącego się z kikuta, mutant podpełzł w stronę ofiary. Instynkt myśliwego okazał się silniejszy od bólu."
-Andriej Diakow "W Mrok"
Jeden z największych mutantów w Uniwersum. Żył w tunelach i kanałach pod Petersburgiem.
Opis[]
Wygląd[]
Tępo zakończony, bezoki ryj, przypominająca fallusa głowa, segmentowy tułów. Ciało mutantów pokrywała biaława, pokryta drobnymi włoskami skóra. Ciała tych olbrzymich bestii ciągnęły się tunelami i korytarzami Petersburskiego metra ginąc w ciemności. Stworzenia te miały w paszczy tysiące malutkich, haczykowatych kłów.
Zachowanie i cechy szczególne[]
Poruszają się jak węże. Ogromne, powolne. Są ślepe. Poruszając się ich szczecina wydaje szelest, dręczący nerwy bardziej niż ryk jakiegokolwiek naziemnego drapieżnika. Atakuje niczym kobra.
Występowanie w powieściach[]
W mrok[]
Napotyka się na niego Taran podczas poszukiwań syna. Udaje mu się uniknąć konfrontacji. Napotyka się na niego również wspomniany syn Gleb podczas przejścia przez nieodkryte podziemne manufaktury dawnych przemytników. Tu już nie udało mu się uniknąć walki.